Nieuwsoverzicht uit de vak- en nieuwsbladen

Uitvaartnieuws Week 4
24 januari 2005 t/m 30 januari 2005

overzicht eerdere uitgaven

naar homepage

voorpagina Het Uitvaartwezen, jan/febr.2005 Het Uitvaartwezen, vakblad voor uitvaartprofessionals, nr. 1, januari-februari 2005.
In het tijdschrift o.a. de rubrieken: Varia, Wet en Recht, Portret, NUVU-nieuws, Agenda en een aantal artikelen waaronder:
Integriteit als opmaat tot gezond imago. Rondetafelgesprek over misstanden en imago
Yvette Polma: De uitzending van Nova over mis-standen in de uitvaartbranche van oktober j.l. zorgde voor een hoop beroering in de branche De defensieve reactie vanuit het vakgebied die daarop volgde kenmerkte zich door ongeloof en het gebrek aan uniformiteit. En dàt deed de branche - opnieuw - geen goed.
Van de prins geen kwaad
Wim Cappers: Op 11 december 2004 had de bijzetting plaats van prins Bernhard. De staatsuitvaart was volgens velen een ongekend militair spectakel. Deze kwalificatie is juist noch volledig. Ook de verscherpte veiligheidsmaatregelen hebben een stempel op dit laatste afscheid gedrukt.
Rouwen in veelkleurig Nederland. Een conferentie van de LSR
Riet Fidelaers-Jaspers en Sabine Noten: Op 5 november j.l. organiseerde de Landelijke Stichting Rouwbegeleiding een conferentie over rouw vanuit hindoëistische, islamitische en christelijke traditie. Dat was 3 dagen na de moord op Theo van Gogh en dus uiterst actueel.

voorpagina Relevant, nr.1 2005Relevant, kwartaalblad van de NVVE (Nederlandse Vereniging voor Vrijwillig Levenseinde), nr.1, 2005
Vaste rubrieken: Commentaar, Kort, Relevante kwesties, Brieven, In beeld, NVVE nieuws en Diensten. In het blad verder een aantal artikelen waaronder:

"Dementie en euthanasie; er mag meer dan je denkt...." De aftrap is gedaan
Rob Bruntink: De NVVE heeft haar eerste grote stap gezet in de discussie over euthanasie bij demente-renden. In een overvolle zaal van congrescentrum De Eenhoorn in Amersfoort werd op 10 december onder titel
Dementie en euthanasie; er mag meer dan je denkt..., een hele dag gesproken over dilmma's van artsen die overwegen op een euthanasieverzoek van een demen-terende in te gaan. Met open vizier werd gesproken over mogelijke openingen die de wetgeving in dit soort situaties biedt. Een impressie van de lezingen en reacties van deelnemers aan het symposium.
Ziekte van Huntington - Letterlijk een sluipmoordenaar
Anja Krabben: De ziekte van Huntington is een erfelijke aandoening die de hersenen aantast en niet te genezen is. De kinderen van een Huntington-patiënt hebben 50 procent kans het ook te krijgen. De ziekte treft daarom niet één persoon, maar hele families. Relevant sprak met Jan en Annie Oerlemans en hun dochter Heide van den Broek - de laatste twee zijn dragers van het Huntington-gen. Annie is vorig jaar lid geworden van de NVVE en heeft een euthanasie-verklaring ingevuld. Heidi is nog geen lid.'Dat is voor mij nog te vroeg.' Voorlopig geniet ze nog en leeft ze met de dag.
Lijden aan het leven kan grond voor hulp bij zelfdoding zijn. Advies commissie-Dijkhuis
Marleen Peters: De discussie over hulp bij zelfdoding voor mensen die lijden aan het leven is heropend. Onder zeer strikte voorwaarden moeten artsen hulp bij zelfdoding kunnen geven aan mensen die lijden aan het leven en een langdurige sterke dooswens hebben. Dat schrijft de commissie-Dijkhuis in een advies aan de artsenorganisatie KNMG dat in december werd gepubliceerd.

de Volkskrant, 27 januari 2005 Cicero - KleinKapitaal 'Shoppen' voor euthanasie
Ranne Hovius: Wanneer Zizi op het punt staat geboren te worden is er niets verontrustends aan de hand. De weeën zijn begonnen, de verloskundige is gebeld, een nieuw mensenleven staat op het punt te beginnen. En dan gaat het mis. De verloskundige blijkt voor het eerst sinds lange tijd weer een bevalling te doen. Ze stapelt fout op fout. Ze aarzelt te lang, laat het babyhoofdje lang bekneld zitten vóór ze inknipt, slaat geen alarm als de harttonen wegzakken en lijkt geen besef te hebben van de ernst van de situatie wanneer ze de blauw aangelopen baby zwijgend en slap op de buik van de moeder legt met een 'ga jij maar reanimeren'.
Tegen de tijd dat het ziekenhuis bereikt wordt, is er in het zuurstofloze hoofdje veel onherstelbare schade aangericht. De pasgeboren Zizi zal nooit zien, horen of denken, haar organen functioneren slecht, en de verwachting van de artsen is dat ze waarschijnlijk snel aan een infectie zal overlijden.
De ouders, Linda en Mario Bouwmans, klampen zich aanvankelijk nog aan strohalmen vast, maar zien ten slotte in dat de artsen gelijk hebben: hun dochtertje is kansloos.......
'Niemand', schrijven ze, 'steunde ons in het ergste wat je van ouders kunt verlangen: "shoppen" met je kindje om iemand te vinden die het uit haar lijden wil verlossen.'
Linda Bouwmans-van den Brink en Mario Bouwmans: Zizi - De strijd om te mogen sterven, Kempen

Bezoek de internetsite van:
Naar Uitvaartmedia homepage