Nieuwsoverzicht uit de vak- en nieuwsbladen

Uitvaartnieuws Week 3
17 januari 2005 t/m 23 januari 2005

overzicht eerdere uitgaven

naar homepage

voorpagina Uitvaart, jan.2005 Uitvaart, onafhankelijk vakblad voor de uitvaartbranche, januari 2005. Thema: Management
In het blad de vaste rubrieken, waaronder: Nieuws: o.a. Berging slachtoffers zeebeving, meeste doden rond Kerst, OM onderzoekt fraude en misbruik. Column Recht: 'Afwezigen,vermisten en overledenen' door Mr. Frank Mutter. Column cursief: 'Uitvaart' door H. Kok.Vers van de Pers. Column Een vak apart, de Agenda en Uitvaartnoviteiten. Verder een aantal hoofdartikelen waaronder:
'Wij staan ergens voor' Netwerk treedt meer naar buiten.
Jasper Enklaar: Het Netwerk Uitvaartvernieuwers bestaat dit jaar 10 jaar. Het bestuur is ambitieus en zelfbewust. In de nasleep van de Nova-affaire trad het bestuur al opvallend naar buiten. Geen toeval, want het nieuwe beleid is gericht op sterkere profilering van het Netwerk.
Kwesties over de CAO. De geschillencommissie.
Dick Duynhoven:Vakbondsbestuurder Arie Kasper rn uitvaartverzorger Matthijs van Gee zijn lid van de geschillencommissie voor de uitvaartcao's Zij zijn positief over het functioneren van de commissie en pleiten voor een uitbreiding van het takenpakket.

'Een geschenk aan jezelf' Stilstaan bij je eigen dood en verliesrvaringen.
Erna Heijligers: Bezig zijn met je eigen sterfelijkheid en persoonlijke verlieservaringen is iets heel anders dan het regelen van andermans uitvaart. "Wie de moed heeft om hier in te stappen, zal daarna met een heel andere bezieling zijn werk kunnen doen."

Netwerk UitvaartvernieuwersNieuwsbrief Leden Netwerk Uitvaartvernieuwers, januari 2005, nr. 40:
Inhoud o.a.: Conferentie 'Rouwen in pluriform Nederland', Euthanasiedebat, Uitvaart in vernieuwing, Agenda, Boekbesprekingen, nieuwe diensten en produkten etc.

Volkskrant 17 januari, 2005. Doneren van organen moet straks normaal worden
Minister Hoogervorst pleit deze week voor handhaving van de 'zuinige' Wet op de Orgaandonatie. Paulus Lips wil liever een andere wet. In 1869 stelde de overheid voor het eerst regels op over postmortale orgaan-uitname voor wetenschappelijke doelen. Uitname mocht, maar alleen bij uitdrukkelijke toestemming van de donor of diens familie. Sindsdien is dit de crux van het beslissysteem gebleven: een expliciet 'ja' van de donor is essentieel. Is deze toestemming bij leven niet gegeven, dan gaat men ervan uit dat donatie niet gewenst is, tenzij nabestaanden anders beslissen.
Sinds een aantal jaren kan elke Nederlander boven de 18 jaar in een centraal donorregister laten vastleggen of hij al dan niet toestemming geeft voor donatie. Lang niet iedereen laat zijn wens vastleggen: vorig jaar stond 37 procent van de volwassenen geregistreerd. Van het grootste deel van de bevolking staat niet vast hoe het tegenover donatie staat. Komt iemand uit deze groep te overlijden, dan mogen de nabestaanden beslissen. Deze blijken in 70 procent procent van de gevallen donatie niet toe te staan.
Deze massale weigering leidt tot een verlies van maar liefst de helft van alle potentiële donoren. In landen met een efficiënter donatiesysteem is deze groep weigeraars beduidend kleiner: in Spanje weigert 20 procent van de nabestaanden, in België 10 procent. De meest voor de hand liggende verklaring hiervoor is het feit dat donatie de 'morele norm' is geworden; het is normaal wanneer iemand overlijdt, dus waarom zou je weigeren? De overheden van deze landen hebben hiertoe bijgedragen door te kiezen voor een bezwaar-systeem waarbij wordt uitgegaan van het feit dat iedereen donor is, tenzij men hiertegen bezwaar heeft gemaakt. Het feit dat de traditie tot norm verheven is in deze landen, wordt weerspiegeld door het lage aantal weigeraars en een hoge mate van tevredenheid onder de bevolking met het huidige systeem.
Wordt het dan geen tijd dat deze norm ook in Nederland tot ontwikkeling komt? Jazeker, maar de overheid vreest voor een aantasting van de funda-mentele medisch-ethische principes. Onnodig, zo zal blijken.......... P. Lips is arts en ethicus in opleiding.

Leeuwarder Courant, 17 januari 2005. Testament: niet leuk, wel nuttig
Hans Sonders Als er iets is dat mensen graag uitstellen, is dat het opstellen van een testament. Toch is dat onverstandig. Slechts in enkele gevallen is de gang naar de notaris niet nodig. „Als er heel weinig vermogen is bijvoorbeeld", zegt mr. Sietze Kornelis, notaris te Amsterdam. Hij adviseert met klem met de notaris te bespreken of een testament nuttig is.
Een voorbereidend gesprek met de notaris hoeft over het algemeen niet langer dan een half uur te duren. Het is gratis. Het (laten) opstellen van een laatste wil is al gauw nuttig. „Denk alleen maar aan een uitsluitingsclausule", zegt Kornelis. „Die moet voorkomen dat bijvoorbeeld latere ex-partners van kinderen ongewild van de nalatenschap meeprofiteren. Zo'n uitsluitingsclausule kan alleen goed door een notaris worden opgesteld." Veel mensen menen dat een handgeschreven brief voldoende is om een of meer erfgenamen te benoemen. „Dat is niet zo", zegt Kornelis. „Zo"n codicil is zeer beperkt. Je kunt er alleen maar stukken van je inboedel, kleding en sieraden mee vermaken. Je kunt er niemand mee tot erfgenaam benoemen."..............

Bezoek de internetsite van:
Naar Uitvaartmedia homepage