| 
De Begraafplaats, nr. 4, jaargang 5, winter 2003, uitgave van LOB
(Landelijke Organisatie Begraafplaatsen)
In het vakblad: Nieuws; Een favoriet plekje. Bijzondere bouwsels,
Braziliaanse hoogbouw. Agenda.
LOB nieuws. Juridische Vraagbaak. Nieuwe producten en diensten. En
een aantal hoofdartikelen waaronder:
Rampen
Harry Perrée: Hoe moet een begraafplaats zich voorbereiden
op rampen die misschien maar eens in de duizend jaar voorkomen? Eén
ding is zeker, massagraven zijn passé. Want ook bij grote aantallen
doden zijn het de nabestaanden die bepalen hoe en waar er begraven
wordt.
De katholieke identiteit
Theo Blokland: De katholieke identiteit heeft aandacht. Mensen vragen
zich af wat het betekent om te spreken van een katholieke begraafplaats.
Bestuurders en beheerders willen doorgaans bewust de roomskatholieke
identiteit handhaven, maar vragen zich tegelijk vaak af wat het inhoudt
en hoe het te verwezenlijken. De onlangs verschenen brochure over
'katholieke begraafplaats en identiteit' kan hierbij helpen.
Bomen vroeger en nu
Vanaf nu houdt landschapsarchitect Ada
Wille zich niet alleen bezig met het groen óp
de begraafplaats maar ook met het groen in De Begraafplaats.
Deze eerste keer: bomen. Specifieker: de geschiedenis van de boom
op de begraafplaats en welke keuze te maken uit het sortiment.
De Terebinth, december
2003, blad van de vereniging voor funeraire cultuur
In het blad veel verenigingsnieuws met o.a. nieuws uit de regio's,
publicaties, excursies en agenda. En daarnaast een tweetal hoofdartikelen:
Treuren om Tijter
Overleden dieren krijgen tegenwoordtig volop aandacht. Wim Cappers
verkent hoever wij gaan in de opwaardering van dieren.
Drie funeraire variaties op een Doorns ontwerp
Wim Meulenkamp en Edwin Maes ontdekten merkwaardige overeenkomsten
in de architectuur op Utrechtse begraafplaatsen.
Leeuwarder Courant, 8 december 2003. Algemeen monument kindergraven
krijgt vorm. (foto Wietze landman)
De Delftse architect Francesco Veenstra heeft gistermiddag
op de Noorderbegraafplaats
in Leeuwarden zijn ontwerp gepresenteerd voor een algemeen monument
voor levenloos geboren of zeer jong overleden kinderen. In aanwezigheid
van meer dan honderd nabestaanden zegde PvdA-wethouder Roei Sluiter
medewerking van de gemeente toe bij de realisering van het gedenkteken.
Het initiatief van de families Ferwerda (Morra), Koning (Beetgumermolen)
en Veenstra (Leeuwarden) betreft het veld, waar tussen 1917 en 1985
bijna 1700 kinderen een laatste rustplaats kregen. Het gaat om een
rechthoekig grasveld, waar het plaatsen van particuliere gedenkstenen
oudergewoonte verboden was...De medewerking van de
gemeente slaat voorshands op de toestemming er een monument op te
richten. Hierdoor wordt in elk geval de zekerheid verkregen, dat de
kindergraven niet worden geruimd. In zijn nawoord sprak de organiserende
werkgroep de hoop uit dat de gemeente ook aan het monument zal willen
meebetalen.
Verschillende
kranten , 9 december 2003. België denkt aan euthanasie wilsonbekwamen
(ANP) De Vlaamse liberalen en socialisten willen ook kinderen en
dementen of wilsonbekwamen in aanmerking laten komen voor het recht
op euthanasie bij ondraaglijk lijden. Met wilsonbekwamen wordt gedoeld
op patiënten die door ziekte niet meer in staat zijn hun wil
te uiten...Met deze voorstellen zou België een stuk verder gaan
dan Nederland in de euthanasiewetgeving. Volgens de Vlaamse socialistische
senator Myriam Vanlerberghe komen de voorstellen er op „vraag van
de bevolking"... Vanlerberghe wil nog niet praten over voorwaarden
of leeftijdsgrenzen, maar is bereid een discussie over voortijdige
levensbeëindiging voor minderjarigen op gang te brengen. Ook
hulp bij zelfdoding is voor haar niet onbespreekbaar onder strikte
bepalingen. In Nederland is dit in principe niet toegestaan.
Leeuwarder
Courant, 9 december 2003. Echtpaar Oldeberkoop wil
graf in eigen bos
„It
alderleafst lizze we op eigen grün." Voor het echtpaar Wiebren
en Aukje de Jong uit Oldeberkoop is het een logische zaak. Zij willen
na hun overlijden worden begraven op de open plek in hun eigen stukje
bos aan de Bovenweg in Oldeberkoop. Burgemeester en wethouders zijn
niet gelukkig met de plannen en willen geen medewerking verlenen.
De gemeenteraad moet echter nog een beslissing nemen over de aanvraag...Om
de begraafplaat aan te leggen is een wijziging in het bestemmingplan
nodig. B. en w. willen hier niet aan meewerken. Zij beroepen zich
op de richtlijnen in Wet op Lijkbezorging. Daarin noemt de Inspectie
Milieuhygiëne het ongewenst om overledenen in eigen grond te
begraven. In elke Nederlandse gemeente is volgens de inspectie voldoende
aanbod van begraaf-mogelijkheden. Het toe staan van de plannen van
De Jong zou volgens het college anderen op eenzelfde idee kunnen brengen.
In Rotsterhaule, gemeente Skarsterlan, kwam een stel een paar weken
geleden met een vergelijkbaar verzoek. Zij wilden graag hun laatste
rustplaats in eigen tuin. De gemeenteraad moet daar nog een beslissing
over nemen. De raadscommissie adviseerde het college om ermee in te
stemmen.
Leeuwarder Courant , 10 december 2003. Franeker bouwt koets voor passend
afscheid
(foto Paul Jansen)
Oebele Bos uit Franeker heeft wat met de dood. Het zou voor
de hand liggen dat de drager bij een uitvaartverzorger, steenhouwer
en grafdelver zich in zijn vrije tijd bezig tem houden met een fleuriger
kant van het leven* Maar nee, Bos bouwde een heuse lijkkoets.
Navrant genoeg was de eerste die daarin naar zijn graf werd gereden
de manegebaas, die hem ruimte ter beschikking had gesteld voor het
project... De Franeker Oebele Bos werkt als drager voor uitvaartverzorger
Advendum in Leeuwarden. Drie dagen in de week is hij actief als steenhouwer
in Franeker en hij delft graven als dat nodig is. „It is in bytsje
in deade boel", geeft hij toe. Hij heeft nu eenmaal interesse
voor alles wat met de dood te maken heeft. „Net luguber, hear. Ik
fyn it gewoan prachtich wurk."
|
Bezoek
de internetsite van:
|
