Uitvaartwezen, onafhankelijk
vakblad voor de
uitvaartbranche, nr. 5, mei 2002
In het tijdschrift:
Agenda. Lokale nieuwsflitsen. Verenigingsnieuws
van de NUVU. Rubriek:
Funeraire curiosa: De hond. Portret: Een luisterend oor: Connie van de Roer, en
een aantal hoofdartikelen waaronder:
Noaberschap
nog altijd actueel
Mieke
Van leeuwen: Het verzorgen van koffie voor de familie van een overledene, het
inzamelen van geld namens de buurt voor het kopen van bloemen en het dragen van
de kist door mannen uit het buurtschap. Het zijn enkele voorbeelden van 'noaberschap',
dat in sommige delen van ons land nog altijd actueel is.
Vraagstuk
vandalisme
Yvette
Polman: Vandalisme op begraafplaatsen was vorig jaar weer een veelvoorkomend berichtje
in de diverse landelijke en regionale dagbladen. Vaak wordt vandalisme afgedaan
als een incident. Een incident dat grote emotionele gevolgen heeft. Het treffen
van maatregelen om vandalen buiten het hek te houden blijkt lastig. Dat roept
de vraag op: waar steekt vandalisme opnieuw de kop op?
Leeftijd, uitgave van Algemeen
Belang, mei 2002
In de uitgave info over Algemeen Belang, haar nieuwe
website en sponsorschap
Nederlands Uitvaartmuseum,
en een aantal artikelen waaronder:
Uitvaart
in andere culturen, de Hindoestaanse
uitvaart
Dood en uitvaart zijn in het hindoegeloof omgeven met vele riten,
die in vorm en inhoud sterk variëren al naargelang de sekte, het gebied,
de kaste en de familietraditie.
Verschillende
kranten: 30 april 2002, Doodzieke Britse mag niet voor dood kiezen
(AFP,
ANP, Reuters ) De doodzieke Britse vrouw Diane Pretty (43) heeft niet het recht
heeft om met hulp van haar man een einde te maken aan haar leven. Dat heeft het
Europese hof voor de rechten van de mens gisteren bepaald. Pretty was naar het
hof gestapt nadat ze in Groot-Brittannië nul op het rekest had gekregen. In november
wees het hoogste Britse rechtscollege, de Law Lords, het verzoek af. De vrouw
heeft een slopende zenuwziekte en is vrijwel geheel verlamd. Omdat ze zelf geen
eind aan haar leven kan maken, wil ze toestemming dat haar man haar daarbij helpt.
Dat laatste mag niet in Groot-Brittannië. Het hof in Straatsburg heeft bepaald
dat Groot-Brittannië haar rechten niet heeft geschonden door de vrouw het recht
op hulp bij zelfdoding te ontzeggen Volkskrant:
3 mei 2002, Vervoer van lijken is alles behalve vrij in Europa
Kilometervreters
worden ze genoemd, de elf chauffeurs van het transportbedrijf Memoriam, die overleden
Nederlanders terug naar huis brengen. De zaken gaan goed. Steeds meer Nederlanders
verblijven in het buitenland, waardoor er logischerwijs ook meer sterven. Alleen
al in Spanje verblijven permanent zestigduizend veelal oudere landgenoten. Dit
jaar verwacht Memoriam 350 tot 400 transporten, zegt bestuurder Michael Kloeg
in het vakblad Uitvaart.
Alles binnen een straal van 1300 tot 1400 kilometer wordt over de weg gedaan,
omdat dit sneller en goedkoper is dan de lijken per vliegtuig te transporteren.
Hoewel het vervoer van mensen vrij is in Europa, geldt dat niet voor het transport
van doden. Er zijn tal van regels en ' voorschriften die het vervoer onnodig kostbaar
en tijdrovend maken. Wat het nog ingewikkelder maakt, is dat deze regels ook nog
van land tot land verschillen. Zo zijn er talloze disputen over de dikte en het
materiaal van de kist. Om een paar kilometer te rijden van bijvoorbeeld een Franse
grensplaats naar Duitsland is een zinken kist nodig, terwijl dat van Noord- naar
Zuid-Frankrijk niet het geval is. Ook moeten soms nationale gebruiken worden afgeschaft.
'De Spanjaarden waren gewend om standaard een poeder in de kist te gooien, dat
de ontbinding bevorderde. In Spanje dachten ze dat ze ons van dienst waren. We
hebben ze moeten uitleggen dat we in Nederland de overledenen nog willen zien',
zegt Kloeg. Al bijna tien jaar praat Brussel over een eenvoudige regelgeving,
maar tot nu toe zonder resultaat. Zoals vaak zorgt Frankrijk goed voor de Fransen.
De Franse regering heeft dusdanige regels opgesteld dat het tot woede van de rest
van Europa, de Franse lijkenbezorgers bevoordeelt boven de buitenlanders. De Nederlandse
lijkentransporteurs ijveren voor een zo simpel mogelijk systeem. 'Het kan simpel
en sneller. Het gaat toch om een van de basisprincipes van Europa, het vrij vervoer
van personen', zegt een Europese lobbyist. Volkskrant:
4 mei 2002, Een talkshow met overleden dierbaren, nieuwe tranen-met-tuitentelevisie
Het
Amerikaanse medium Char Margolis praat bij RTL 4 ' met de overleden dierbaren
van de studiogasten. In de show schuiven onder meer Xandra Brood en ouders van
overleden kinderen aan. 'Ik wil mensen minder bang maken voor de dood.'
Binnenkort
ben ik zwanger. Medium Char : Margolis heeft het al de hele tijd gezien: er komt
een zwangerschap. Zonder twijfel. En als ik dat niet wil, dan zal ik hard mijn
best moeten doen om het te voorkomen. 'I see a pregnancy coming. I do', zegt
Char. Even daarvoor is ze al over de liefde begonnen. 'Ik zie een Peter of een
Paul.' 'Eh... Peter?' Wie is Peter? Een liefde? Oh, een vorige liefde.' Peter
was geen succes, oordeelt Char. 'De man die nu bij je is, is beter voor je.' Het
is de waarheid, zegt Char. Char Margolis maakt contact met de doden. Althans,
daar is ze zelf van overtuigd. Ze zoekt overleden dierbaren voor nabestaanden
en praat met hen. Ook geeft ze relatie- en carrièreadvies. En soms voorspelt ze
even een zwangerschap. Ze kan het zelfs over de telefoon. Haar gave? 'Intuïtie',
zegt Char. Aanstaande vrijdag is het medium te zien in een eenmalig programma
op RTL 4.
Char Margolis. Vrijdag 10 mei, RTL 4, 21.30 uur. | Bezoek
de internetsite van:
 |
